Wat hebben een theater en een klaslokaal met elkaar gemeen? Voor Len Caspers, student Artisteducator Theater & Media, zijn het beide omgevingen waar hij zich thuis voelt. “In de afgelopen vier jaar ben ik erachter gekomen wat ik wil doen. Ik voel me zeker voor de klas én in mijn makerschap. Dat geeft rust.”
Luchtigheid opzoeken
Len liep stage op een middelbare school, waar hij theaterlessen gaf en met leerlingen werkte aan een voorstelling. Tegelijkertijd ontwikkelde hij zijn eigen eindvoorstelling, Joost is anders geaard, waarin hij thema’s als identiteit, plezier en acceptatie onderzoekt. Geen zwaarmoedige les, maar een licht, feestelijk en persoonlijk portret over uit de kast komen en mogen zijn wie je bent.
“Ik zie veel voorstellingen over seksualiteit die zwaar zijn. Dat wilde ik niet ontkennen, maar ik wilde ook laten zien hoe mooi het kan zijn.”
Len Caspers: Joost is anders geaard 2025 - Foto: Maaike Ronhaar
De boodschap op het podium
Voor Len begint theater bij verbinding. Niet alleen tussen maker en publiek, maar ook tussen leerlingen, spelers, verhalen. “Ik vind het belangrijk dat mensen na een voorstelling denken: zo had ik hier nog niet over nagedacht.” Als theatermaker werkt hij vanuit verhalen die voor hem belangrijk zijn. Als educator vertaalt hij de verhalen die in een groep spelen naar het klaslokaal.
Een handtekening achterlaten
Afstuderen betekent voor Len: laten zien waar je voor staat. Joost is anders geaard is zijn handtekening, een voorstelling waarmee hij het werkveld instapt. Niet als eindpunt, maar als start. “Wat ik later wil doen? Ik hoop les te blijven geven. En misschien een eigen theatergroep te hebben. Nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe projecten aangaan. Als ik maar bezig ben, daar houd ik van.”
